ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΖΗΜΙΩΘΕΝΤΩΝ Αθήνα, 18/11/2013
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ Πρωτ. 56
με έδρα Αθήνα
Προς Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΑΕΕ
Θέμα : Η ασφαλιστική αγορά ενώπιον των ευθυνών της.
Με αφορμή την ημέρα της Ιδιωτικής Ασφάλισης την 11η Νοεμβρίου 2013, η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών προσκάλεσε τους εκπρόσωπους του τύπου σε μια ενημερωτική συνάντηση, προκειμένου να τους ενημερώσει για τους στόχους, τα επιτεύγματα αλλά και τους προβληματισμούς του κλάδου σήμερα. Το μεγαλύτερο μέρος της συνάντησης αφιερώθηκε στον προβληματισμό για τις δράσεις που πρέπει να αναλάβει η Ένωση τώρα για την εξωστρέφεια του κλάδου.
Όπως ειπώθηκε, το έλλειμμα ουσιαστικής ενημέρωσης του ευρέος καταναλωτικού κοινού για τα οφέλη της ιδιωτικής ασφάλισης αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες που δρουν ανασχετικά στην προσπάθεια ανάπτυξης της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς.
Αναγνωρίζοντας το γεγονός αυτό, η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος αναλαμβάνει δράσεις, προκειμένου να βρει συμμάχους στην ουσιαστική ενημέρωση του κοινού για τη λειτουργία, τη χρησιμότητα και το ρόλο των ασφαλιστικών εταιρειών, στην κοινωνία και στην οικονομία.
Ο Σύλλογός μας γνωρίζει άριστα τον τεράστιο ρόλο και το κοινωνικό έργο που επιτελεί σήμερα ο ασφαλιστικός θεσμός σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του κόσμου. Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε πολύ μακριά ούτε στο παρελθόν για να βρούμε ζωντανά παραδείγματα και να πείσουμε κάποιους γι αυτό. Ας ρίξουμε μια ματιά στις θεομηνίες που πλήττουν ακόμα την Ευρώπη. Οι ασφαλιστικές εταιρείες ήδη έχουν κάνει λογαριασμό για πληρωμές αποζημιώσεων 1 δις ευρώ ενώ ο Χειμώνας ούτε καν έχει αρχίσει.
Ο κόσμος όμως και πιο συγκεκριμένα ο Έλληνας, πριν κοιτάξει μακριά, πρώτα κοιτάζει δίπλα του και εκεί σίγουρα βλέπει ένα ακόμα θύμα του Ομίλου Ασπίς το οποίο υποφέρει αναζητώντας λύτρωση για το πρόβλημά του 4 χρόνια. Ταυτόχρονα βλέπει τον ασφαλιστικό θεσμό στην Ελληνική επικράτεια να αδιαφορεί πλήρως για το ζήτημα, να το κρύβει κάτω από το χαλί και να χαμογελάει αδιάφορα πανηγυρίζοντας γιατί χάνει μόνο 28% τα τελευταία 4 χρόνια ”διότι άλλοι κλάδοι όπως τα παπούτσια και τα ρούχα” έχουν χάσει περισσότερο!
Αποτελεί αξίωμα για τους ανθρώπους των πωλήσεων να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο παρά μισοάδειο καθώς επίσης και να διακρίνουν μέσα από την καταστροφή νέες ευκαιρίες. Οι άνθρωποι όμως που έχασαν την ζωή τους ή επιδεινώθηκε η υγεία τους γιατί δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τα ιατρικά πρωτόκολλα που ακολουθούσαν, αυτοί που έχασαν την σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας που ελάμβαναν, αυτοί που δεν σπουδάζουν τα παιδιά τους ή δεν τα πάντρεψαν με τον τρόπο που ήθελαν και ονειρεύτηκαν, αυτοί που δεν βοήθησαν τα εγγόνια τους και δεν διατήρησαν το επίπεδο ζωής τους επειδή δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα λεφτά που απέκτησαν από τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής, όλοι αυτοί πως το βλέπουν το ποτήρι;
Η ασφαλιστική αγορά προσπάθησε να μείνει μακριά από το πρόβλημα αφού πρώτα ξεκοκάλισε ότι μπορούσε από την αφρόκρεμα του ενεργητικού του Ομίλου είτε αυτό ήταν ασφαλισμένοι είτε επαγγελματίες. Δεν κατανόησε όμως ότι αυτό που πέταξε στα σκουπίδια -το μη ασφαλίσιμο προϊόν – δεν ήταν ”κουρέλια” αλλά άνθρωποι και μάλιστα αδικημένοι άνθρωποι. Η ίδια η ασφαλιστική αγορά η οποία λέει ότι το προϊόν της είναι η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του επιπέδου ζωής των πολιτών, την κρίσιμη ώρα φέρθηκε σαν αγέλη λύκων που χίμηξε στα ανυπεράσπιστα πρόβατα. Πως λοιπόν αυτή η αγορά θα πείσει για τις καλές τις προθέσεις τον κόσμο ο οποίος έχει μέσα στην οικογένειά του ή στο απέναντι σπίτι έναν ζημιωθέντα του Ομίλου Ασπίς; Ακόμα κι όσοι αγοράζουν ασφαλιστικά προϊόντα σήμερα το κάνουν χωρίς πίστη και συναίσθημα για τις ασφαλιστικές εταιρείες. Αγοράζουν είτε επειδή το έχουν μεγάλη ανάγκη είτε επειδή τους κέρδισε ο ασφαλιστής τους.
Όπως γνωρίζουν όλοι οι επαγγελματίες, όταν κάποιος δεν αγοράζει ένα προϊόν το κάνει για 4 λόγους: Επειδή δεν έχει χρήματα, επειδή δεν έχει ανάγκη, επειδή δεν βιάζεται ή επειδή δεν έχει εμπιστοσύνη. Σήμερα η ανάγκη για ασφαλιστικά προϊόντα, λόγω επιδείνωσης του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, είναι απείρως μεγαλύτερη από την οικονομική στενότητα. Η έλλειψη εμπιστοσύνης του Έλληνα όμως είναι ακόμα μεγαλύτερη κι από την ανάγκη. Ρωτήστε τους καλύτερους πωλητές ασφαλειών, τους ανθρώπους που είναι στην πρώτη γραμμή για να επιβεβαιώσετε αυτή την πραγματικότητα. Δείτε την έρευνα των famous brands για τους κλάδους με την καλύτερη φήμη το 2013 όπου η ασφαλιστική αγορά βρίσκεται στην προτελευταία θέση. Αυτή είναι η πραγματικότητα του -28%.
Ας μείνουμε αισιόδοξοι όμως κι ας πούμε ότι ποτέ δεν είναι αργά για την επούλωση των πληγών. Αρκεί η αγορά να σκύψει πάνω από ένα υπαρκτό πρόβλημα, να το βγάλει κάτω από το χαλί και να κοιτάξει να το λύσει με έξυπνο και δημιουργικό τρόπο. Η λύση είναι εύκολη και υλοποιήσιμη και το όφελος ανυπολόγιστα μεγάλο για όλους. Είναι απορίας άξιον πως έχει αφεθεί ένα απολύτως διαχειρίσιμο ζήτημα να δηλητηριάσει με τέτοιον τρόπο την ασφαλιστική αγορά, την κορυφαίας υγείας δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας. Ας δοθεί επιτέλους ένα τέλος σε αυτή την ιστορία. Αν δεν κινήσει τα νήματα η ασφαλιστική αγορά που είναι η άμεσα ενδιαφερόμενη τότε ποιός θα το κάνει; Μήπως οι πολιτικοί οι οποίοι σήμερα αισθάνονται πιο προσωρινοί από ποτέ άλλοτε; Ας συνεργαστούμε όλοι μαζί επιτέλους για να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή την οδυνηρή πραγματικότητα, για να αρχίσει η ανάκαμψη του πιο υγιούς κλάδου της οικονομίας.
Με εκτίμηση
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Ν, Κεχαγιάογλου Θ. Πετρίδης