Επιστολή στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά απέστειλε το ΔΣ του Συλλόγου:
Αγαπητέ κύριε Σαμαρά
Είστε γνώστης του τεράστιου ζητήματος, που έχει προκύψει αρχικά από τον Σεπτέμβριο του 2009 και εν συνεχεία τον Φεβρουάριο του 2010, με τις ανακλήσεις των ασφαλιστικών εταιρειών Ασπίς Πρόνοια και Commercial Value, εξαιτίας του οποίου εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας βιώνουν αφόρητες καταστάσεις σε θέματα υγείας και επιβίωσης. Η κυβέρνηση της ΝΔ τον Αύγουστο του 2009 έφερε τον νόμο 3790 ο οποίος έδινε την εγγύηση ότι εφόσον ανακληθεί άδεια ασφαλιστικής εταιρείας ζωής, οι ασφαλιστικές σχέσεις θα συνεχιστούν και οι ασφαλισμένοι δε θα χάσουν τα δικαιώματά τους και τα χρήματα που έχουν αποταμιεύσει. Αυτή η δέσμευση ήταν ταυτόχρονα και μια αναγνώριση της πλημμελούς εποπτείας που ασκήθηκε στις ασφαλιστικές εταιρείες επί πολλά χρόνια ως την ίδρυση της ΕΠΕΙΑ (Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης), ενώ προσδιόριζε πιο λεπτομερώς τον τρόπο προστασίας των ασφαλισμένων που εγγυούνταν ο νόμος 400/70. Αυτή η προστασία των ασφαλισμένων είναι υποχρέωση της πολιτείας κάτι που συμβαίνει σε όλα τα πολιτισμένα κράτη όπου ο ασφαλιστικός πυλώνας κατέχει εξέχουσα θέση στην ανάπτυξη και την προστασία της κοινωνίας και της πλουτοπαραγωγικής της ικανότητας.
Την 21η Σεπτεμβρίου 2009 (ημερομηνία ανάκλησης άδειας της Ασπίς Πρόνοια), την 25η/9/2009 και την 1η/10/2009 εκδόθηκαν δελτία τύπου από το Υπουργείο Οικονομικών –τα οποία είναι στη διάθεσή σας- σύμφωνα με τα οποία θα συνεχίζονταν η λειτουργία της Ασπίς Πρόνοια υπό τον εκκαθαριστή. Αυτό το θεωρήσαμε όλοι αυτονόητο αφού ήταν ο μόνος τρόπος για να λυθεί γρήγορα και εύκολα το πρόβλημα και με πολύ μεγάλο όφελος για το Δημόσιο.
Μετά τις εκλογές όμως τα πάντα πάγωσαν. Όταν επισκεφτήκαμε τον νέο καθ’ ύλη αρμόδιο υφυπουργό κ. Σαχινίδη, του εξηγήσαμε ότι η μόνη λύση είναι η εκκαθάριση εν λειτουργία με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Είναι χρήσιμη εδώ μια μικρή παρένθεση για την επεξήγηση της πραγματοποιήσιμης λύσης που εισηγηθήκαμε προκειμένου να έχετε πιο ξεκάθαρη εικόνα η οποία θα σας βοηθήσει στην συνέχεια:
Εκκαθάριση εν λειτουργία – με τα εξής χαρακτηριστικά:
• Το δημόσιο δίνει εγγύηση (δίνει μόνο εγγύηση, δεν πληρώνει) ότι οι ασφαλιστικές σχέσεις θα συνεχιστούν αποδεχόμενο την αυταπόδεικτη ευθύνη του για την πλημμελή εποπτεία του.
• Υπό αυτή την προϋπόθεση εκδίδονται οι αποδείξεις πληρωμής ασφαλίστρων προκειμένου η ασφαλιστική εταιρεία να συνεχίσει να εισπράττει και να έχει συνέχεια καινούριο ενεργητικό.
• Ο επόπτης θα αναλάμβανε την λειτουργία της επιχείρησης και την εκκαθάριση εν λειτουργία.
• Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα προκηρυσσόταν ο διαγωνισμός για την αναδοχή (σε ένα ή δύο μήνες) ο οποίος είναι βέβαιο ότι θα τελείωνε θετικά και με μεγάλη συμμετοχή πολλών ασφαλιστικών εταιρειών αφού αυτές θα παραλάμβαναν ένα ζωντανό χαρτοφυλάκιο και ασφαλισμένους οι οποίοι θα είχαν πλήρη εμπιστοσύνη στον θεσμό και φυσικά θα συνέχιζαν τις ασφαλιστικές τους σχέσεις.
• Ομάδα οικονομικών συμβούλων θα αναλάμβανε την αξιοποίηση της περιουσίας της ασφαλιστικής εταιρείας (υφιστάμενης και νέου ενεργητικού) με στόχο τον περιορισμό των ελλειμμάτων και μακροχρόνια ίσως την εξάλειψή τους.
• Το έλλειμμα θα το κάλυπτε μακροχρόνια αφενός το εγγυητικό ταμείο το οποίο θα δημιουργούνταν και αφετέρου το δημόσιο με ένα μικρό ποσό σε βάθος 10ετίας ή 15ετίας αφού ως γνωστόν οι ασφαλιστικές σχέσεις λήγουν σε μακροχρόνιο ορίζοντα. Αυτονόητο ότι θα συνεισέφερε και η ανάδοχος ασφαλιστική εταιρεία η οποία θα κέρδιζε από την εκμετάλλευση του χαρτοφυλακίου.
Η λύση αυτή όχι μόνο δε θα ζημίωνε το δημόσιο αλλά αντιθέτως θα εξασφάλιζε εξαιρετικά σημαντικά και απαραίτητα έσοδα στα κρατικά ταμεία:
• Η εμπιστοσύνη προς τον ασφαλιστικό θεσμό θα ενισχυόταν καταλυτικά: Ακόμα και μετά από την μεγαλύτερη καταστροφή –ανάκληση άδειας- οι ασφαλιστικές σχέσεις συνεχίζονται.
• Ο θεσμός της ιδιωτικής ασφάλισης θα ήταν μια στέρεα ελπίδα των πολιτών για αξιοπρεπή συνταξιοδότηση την στιγμή που οι συντάξεις από το Δημόσιο έχουν εξανεμιστεί
• Οι ασφαλισμένοι θα χρησιμοποιούσαν ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας
• Οι φόροι ασφαλίστρων και επί των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών θα έφερναν πολλαπλάσια έσοδα στα δημόσια ταμεία
Δυστυχώς ο νέος καθ’ ύλη αρμόδιος υφυπουργός κύριος Σαχινίδης αν και αρχικά μας διαβεβαίωσε ότι το κράτος έχει συνέχεια και ότι η εγγύηση είναι δεδομένη και για την νέα κυβέρνηση, εντούτοις εντελώς ακατανόητα και παράλογα άφησε το θέμα έρμαιο της τύχης του. Επιπλέον το γεγονός ότι ξαφνικά το έλλειμμα της Ασπίς από 205 εκ.€ όταν ανεκλήθη η άδεια έφτασε στα 500 εκ.€ μόνο υποψίες μπορεί να δημιουργήσει για την σκοπιμότητα των καθυστερήσεων…
Σαν αποτέλεσμα ο κόσμος εξαγριώθηκε, έγιναν πολλές συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και τελικά πέρασαν 11 μήνες μέχρι να ψηφιστεί στις αρχές Αυγούστου 2010 μετά από εξαντλητικές πιέσεις του Συλλόγου μας ο νόμος 3867 ο οποίος επιστρέφει ένα μέρος των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων αν και υπάρχουν πάρα πολλά κενά σε αυτόν.
Πέρασε όμως ακόμα ένας χρόνος και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Η προϋπόθεση, που είναι η εύρεση αναδόχου ασφαλιστικής εταιρείας, είναι αδύνατον να εκπληρωθεί. Τώρα πλέον είναι πολύ αργά για να βρεθεί ανάδοχος. Τον Οκτώβριο του 2009 θα υπήρχε εξαιρετικά ενδιαφέρον όπως προαναφέραμε, διότι το χαρτοφυλάκιο θα ήταν μεγάλο και ζωντανό. Τώρα έχει συρρικνωθεί και σε αυτό απομένουν μόνο οι δυστυχείς άνθρωποι που δεν μπορούν να ασφαλιστούν αλλού και όσοι έχουν τοποθετήσει μέσα τις εγκλωβισμένες περιουσίες τους. Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι μέσα τους έχουν διαγράψει για πάντα την εμπιστοσύνη τους στον θεσμό.
Η μόνη λύση που μπορεί να ευδοκιμήσει τώρα
Την λύση μπορεί να την δώσει μόνο η ασφαλιστική αγορά, η οποία αντιμετώπισε εντελώς μυωπικά το πρόβλημα όταν δημιουργήθηκε. Αντί δηλαδή οι ασφαλιστικές εταιρείες να δουν το πρόβλημα που θα δημιουργούνταν για το κύρος του θεσμού στο μέλλον, έσπευσαν να ξεκοκαλίσουν τα πτώματα των εταιρειών που έκλεισαν προκειμένου να εγγράψουν μεγέθυνση της παραγωγής τους…
Η μόνη λύση που μπορεί τώρα να δοθεί είναι μια μεγάλη συμφωνία, η οποία θα είναι προς όφελος των ζημιωθέντων, της ασφαλιστικής αγοράς και της Ελληνικής Οικονομίας, ένα δημιουργικό deal που θα άρει το αδιέξοδο.
Η πρώτη ευκαιρία δόθηκε στην κυβέρνηση πριν λίγους μήνες όταν δώρισε στις ασφαλιστικές εταιρείες την αποτίμηση των ομολόγων τους σε τιμές κτήσης αντί σε τιμές αγοράς. Αυτό χάρισε στις εταιρείες 5 δις € λογιστικά κέρδη χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Τώρα υπάρχει μια δεύτερη μεγάλη ευκαιρία. Οι ασφαλιστικές εταιρείες ζητούν να συμμετάσχουν στον δεύτερο πυλώνα ασφάλισης, τα επαγγελματικά ταμεία, κάτι που θα αποφέρει γι αυτές τεράστια έσοδα.
Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να γίνει το μεγάλο deal: Οι ασφαλιστικές εταιρείες να αναλάβουν όλες μαζί σε συνεργασία με το εγγυητικό και την κυβέρνηση την επίλυση του τεράστιου αυτού ζητήματος με αντάλλαγμα τον νόμο για τα επαγγελματικά ταμεία. Θα είναι απαράδεκτο να δοθεί ένα τέτοιο τεράστιο δώρο χωρίς να λυθεί ένα ακανθώδες πρόβλημα που ταλαιπωρεί την ασφαλιστική αγορά, την στιγμή που οι ασφαλιστικές εταιρείες μοιράστηκαν άκοπα τα συμβόλαια των ανακληθεισών εταιρειών.
Κύριε Πρόεδρε,
Η στάση του κόμματος -όπως προαναφέρθηκε- μετά την ανάκληση της Ασπίς ήταν θετική και με κατεύθυνση προς την επίλυση του ζητήματος. Οι βουλευτές της ΝΔ με προεξέχοντα τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ κύριο Κώστα Μαρκόπουλο και τον εξαίρετο οικονομολόγο συνεργάτη του Δρ. Εμ. Αλεξανδράκη, τους κυρίους Σταϊκούρα, Κεφαλογιάννη, Σαλμά, Πουπάκη και πολλών άλλων παραγόντων της ΝΔ έφεραν κατ’ επανάληψη το θέμα στην βουλή παίρνοντας ανούσιες και απαράδεκτες απαντήσεις από τον κύριο Σαχινίδη.
Εντούτοις το πρόβλημα αυτό μεγεθύνθηκε κυρίως επί κυβερνήσεων ΝΔ. Πιστεύουμε ότι έχετε ηθική υποχρέωση, καθαρή σκέψη αλλά και μια μεγάλη πολιτική ευκαιρία έτσι ώστε να προωθήσετε την λύση ή να δεσμευτείτε για την επίλυσή του προβλήματος όταν επανέλθετε στην εξουσία. Οι ασφαλισμένοι, οι μόνοι που δε φταίνε σε τίποτα, οι οποίοι εκτελούσαν συνεχώς και αδιαλείπτως τις συμβατικές τους υποχρεώσεις πληρώνοντας εμπροθέσμως τα ασφάλιστρά τους, είναι αυτοί οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό. Η αδικία αυτή τους πνίγει και ήδη προσφεύγουν μαζικά εναντίον του Ελληνικού δημοσίου. Το χειρότερο όλων όμως θα είναι το σύρσιμο χιλιάδων ανθρώπων σε αίθουσες δικαστηρίων οι οποίοι θα γίνουν ‘’επαίτες’’ για το αυτονόητο. Η σίγουρη δικαίωσή τους όμως μετά από πολλά χρόνια θα βρει τους πάντες χαμένους:
• Τους δικαιωμένους οι οποίοι θα έχουν συρθεί σαν επαίτες ζητώντας το αυτονόητο και οι οποίοι θα έχουν τσακιστεί ψυχολογικά και σωματικά
• Το δημόσιο το οποίο θα πληρώσει εκατομμύρια σε τόκους υπερημερίας
• Τις ασφαλιστικές εταιρείες οι οποίες θα ζουν στα απόνερα των ανακλήσεων
• Τον ασφαλιστικό θεσμό ο οποίος θα βλέπει το κύρος του να βάλλεται συνεχώς
• Τα κρατικά ταμεία, αφού οι ασφαλισμένοι που χάνουν την εμπιστοσύνη τους στον ασφαλιστικό θεσμό θα νοσηλεύονται στα κρατικά νοσοκομεία και θα χρησιμοποιούν υπηρεσίες του δημοσίου που κοστίζουν στον κρατικό προϋπολογισμό…
Πιστεύουμε ότι αν αναλάβετε την συγκεκριμένη δέσμευση θα έχετε κερδίσει πολύ περισσότερα από την εμπιστοσύνη αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων ταλαιπωρημένων συμπατριωτών μας: Θα έχετε κερδίσει την αναγνώριση σας ως πολιτικού ο οποίος έχει συνέχεια και συνέπεια με το παρελθόν, δείχνει κοινωνική ευαισθησία και εμπιστοσύνη στις φιλελεύθερες δυνάμεις της κοινωνίας, αλλά κυρίως σέβεται την συνέχεια του κράτους, κάτι που δεν σέβονται οι σημερινοί ηγέτες του Υπουργείου Οικονομικών και η κυβέρνηση.
Κλείνοντας θα θέλαμε να έχουμε μια σύντομη συνάντηση μαζί σας προκειμένου να σας μεταφέρουμε την αγωνία του κόσμου και να μας μεταφέρετε τις σκέψεις σας για την επίλυση του ζητήματος.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Ο πρόεδρος Ο οργανωτικός γραμματέας
Θεοχάρης Πετρίδης Νίκος Κεχαγιάογλου